Sahanowicz Hienadź (Sahanovič Hienadź, Сагановіч Генадзь), urodził się w 1961 roku w obwodzie brzeskim na Białorusi, gdzie ukończył szkołę średnią. W łatach 1979-1984 studiował na Wydziale Historycznym Mińskiego Instytutu Pedagogicznego. Następnie kontynuował studia historyczne jako doktorant w Instytucie Historii Akademii Nauk Białorusi. Od roku 1987 jest zatrudniony w tym Instytucie jako pracownik naukowy. Pracę doktorską, "Kowalstwo Białorusi w XIV-XVIII wieku", obronił w 1989 roku w Kijowie. Jego zainteresowania naukowe skupiają się wokół historii Wielkiego Księstwa Litewskiego XIII-XVII wieku i dotyczą zwłaszcza problematyki wojskowej tego okresu. Ponadto zajmuje się także stosunkami Wielkiego Księstwa Litewskiego z Niemcami oraz Koroną w średniowieczu i w czasach nowożytnych. Jest autorem około stu prac naukowych, w tym książek (po białorusku) "Ojczyznę swoją broniąc" (1992), "Wojsko Wielkiego Księstwa Liteivskiego w XVI-XVII w." (1994), "Nieznana wojna: 1654-1667" (1995), "Dziesięć wieków historii białoruskiej" (1999, razem z Uładzimirem Arłowem). W 1994 roku założył i odtąd prowadzi jako redaktor naczelny niezależne historyczne czasopismo naukowe "Biełaruski Histaryčny Ahlad".

Źródło: Hienadź Sahanowicz. Historia Białorusi od czasów najdawniejszych do końca XVIII wieku. Lublin, Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, 2002.

Паведаміць пра недакладнасьць