Галець.
1. Станавіцца голым (пра лес, поле і пад.).
Лес галеў, панура выстаўляючы сукі, шумна шумеў вятрамі. І.Мележ.
2. Бяднець, упадаць у беднасць; жыць вельмі бедна.
Галеюць дзеці век без хлеба, падзёрты жончын чаравік, не маю грошы на патрэбу, - бо я мужык, дурны мужык. Я.Купала.
Галіць. каго-што. Зразаць валасы брытвай; брыць.
Ён насіў невялікія сівыя вусы, але акуратна галіў бараду. І.Шамякін.
