дараваць // дарыць

Дараваць.
1. што. Прабачыць каму-н., апраўдаць каго-н.; не палічыць за віну чаго-н.
З гартаванаю зброяй паўстануць сыны. Не даруюць за матчыны слёзы яны. У.Дубоўка.
2. што. Падарыць што-н. каму-н.
У дзень нараджэння яму даравалі сябры прыгожы сувенір.
3. Даруй(це). Ужываецца пры звароце да каго-н. для папярэджання аб чым-н. ці для выражэння просьбы прабачыць у чым-н.
Я ў людзей не папрашу: даруйце! Бо ў песнях не хлусіў. Не мог хлусіць. П.Панчанка.

Дарыць. Рабіць падарунак.
Табе, Каўказ, паэты спеў дарылі, сягоння й я акорды падару. П.Трус.

Паведаміць пра недакладнасьць