жадзён // жадлівы // жадны

Жадзён. чаму. Разм. Які церпіць нястачу ў самым неабходным; ахвочы да чаго-н.
У тыя дні былі жадны скарынцы чэрствай хлеба. П.Глебка.

Жадлівы. Разм. Зайздросны; прагны.
Жадлівы чалавек.

Жадны. Абл. Ніякі, ніводны.
Наблізіўшыся, ён заўважыў над страхою шары слупок дыму і адчуў, як пацягнула раптам зайсці ў тую хату. Проста так без жаднай патрэбы. Х.Лялько.

Паведаміць пра недакладнасьць