Жывінка. Тое, што надае каму-чаму-н. жывасць, прывабнасць, своеасаблівасць.
Чалавек з жывінкай. Працаваць з жывінкай.
Жывіца. Празрыстая смала, што выцякае з хвойных дрэў пры іх пашкоджанні.
На смалістых суках свяціліся застылыя кроплі жывіцы. П.Кавалёў.
