упадак // упадачнасць / упадніцтва

Упадак. Пагаршэнне агульнага стану чаго-н.; агульны развал, распад, разлажэнне.
Матывы тугі і смутку таксама не мелі нічога агульнага ў сваёй аснове з літаратурай упадку. А.Лойка.

Упадачнасць. Упадніцкія погляды, настроі ў якой-н. галіне грамадскага жыцця.
Якраз на тыя цяжкія гады прыпадае і найбольшая ўпадачнасць у галіне культуры і мастацтва. ЛіМ.

Упадніцтва. Тое, што і ўпадачнасць.
Для яго [Багдановіча] не прымальны быў па духу свайму культ буржуазнага індывідуалізму, упадніцтва і песімізму. С.Майхровіч.

Паведаміць пра недакладнасьць