Біруля Ўладзімір (1873 - пасля 1945), праваслаўны святар, протаіерэй Менскай епархіі, удзельнік беларускага хрысціянскага руху 20 ст.

Нарадзіўся ў 1873 г. З 1917 г. звязаны з беларускім нацыянальна-адраджэнскім рухам. Сябра Беларускай народнай грамады ў Маскве. У сакавіку 1920 г. выступіў з казаннем на беларускай мове ў сувязі з 2-й гадавінай абвяшчэння Беларускай Народнай Рэспублікі. У 1920-1926 гг. выступаў за стварэнне аўтакефальнай Беларускай праваслаўнай царквы. Прыхільнік мітрапаліта Мелхіседэка. Служыў протаіерэем у царкве Казанскай Божай Маці ў Менскай епархіі (1926). У 1930-я гады праследаваўся савецкімі ўладамі. За рэлігійную дзейнасць у красавіку 1935 г. арыштаваны органамі бяспекі. Тры гады правёў у савецкіх канцэнтрацыйных лагерах. Памёр у пасляваенны час.

Літ.: НГАБ, ф. 2786, воп. 1, спр. 165; Архівы БНР; Синодик; Stankievič A., 1939.

Паведаміць пра недакладнасьць