Роп Эдвард (1851-1939), каталіцкі святар заходняга абраду, архібіскуп Магілеўскі, грэміяльны канонік Жамойцкай капітулы, асістэнт Папскага трона, кандыдат юрыдычных навук, рэлігійны, грамадскі і культурны дзеяч, палітык, рэдактар і публіцыст.

Нарадзіўся 02.12.1851 у мясцовасці Ліксна Дынабургскага павета. Паходзіў з арыстакратычнай нямецкай сям'і: бацькі - барон Юл'ян Эмерык і Ізабела (з дому Плятэр-Зыберкаў) Роппы. Першапачатковую адукацыю атрымаў дома. Скончыў факультэт права ў Пецярбургскім універсітэце (1875). Да 1879 г. служыў чыноўнікам у Сенаце. Паступіў у Ковенскую духоўную каталіцкую семінарыю, якую скончыў у 1886 г. Паглыбляў тэалагічную адукацыю ва ўніверсітэтах Інсбрука (Аўстрыя) і Фрайбурга (Германія). Пасвячоны ў святары 01.08.1886 у Коўне. У 1889-1902 гг. - пробашч і дэкан у г. Лібава, дзе заснаваў дабрачыннае таварыства і адкрыў некалькі школ. Апостальскай сталіцай 09.06.1902 прызначаны біскупам Ціраспальска-Херсонскім, 09.11.1903 папам Піем X прызначаны біскупам Віленскай дыяцэзіі. З 1904 г. актыўна падтрымліваў летувіскі і беларускі нацыянальна-рэлігійныя рухі. Выступаў за ідэю краёвасці на аснове канфесійнага адзінства палякаў, летувісаў і беларусаў. Адзін з ініцыятараў і прыхільнікаў увядзення нацыянальнай мовы ў рэлігійнае жыццё католікаў Летувы і Беларусі. Рашуча выступаў супраць пагромаў жыдоўскага насельніцтва. Быў абраны ў 1-ю Дзяржаўную думу Расеі. У кастрычніку 1907 г. адхілены царскім урадам ад рэлігійнай дзейнасці. З лютага 1917 г. актыўна ўключыўся ў грамадскае і рэлігійнае жыццё. 25.07.1917 прызначаны архібіскупам Магілеўскім. Пасля кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 г. не прыняў Савецкую ўладу. Арыштаваны 29.04.1919 у Петраградзе. Пазней перавезены ў Маскву, дзе знаходзіўся пад хатнім арыштам. Вызвалены ў выніку палітычнага абмену. З пачатку 1920-х гадоў жыў у Варшаве. Арганізаваў Камітэт дапамогі галадаючым у Расеі (1921). Ініцыятар і заснавальнік Місіянерскага інстытута ў Любліне (1924). Выступаў за бірытуалізм ва Ўсходняй царкве. З 1932 г., пасля няшчаснага выпадку, жыў у сваіх родных у Познані, дзе і памёр 25.07.1939. У сакавіку 1983 г. труна біскупа Э.Ропа перавезена з Пазнанскага кафедральнага сабора ў кафедральны сабор Беластока.

Літ.: PSB, XXXII/I; Chryścijanskaja Dumka (Вільня). 1939. № 2; Беларус (Нью-Ёрк). 1969. № 150.

Паведаміць пра недакладнасьць