Замак (польск. zamek), комплекс ці асобнае ўмацаванае збудаванне, абкружанае сценамі, вежамі, равамі, валамі. З. узводзіліся звычайна ў месцах, найбольш прыстасаваных па сваіх прыродных якасцях да абароны. У Беларусі з 13-14 стст. будаваліся замкі-кастэлі (гл. Кастэль). Паступова яны страцілі абарончую ролю і былі заменены палацамі, гарадскімі і загараднымі палацава-замкавымі комплексамі.