Імпрэсіянізм (франц. impressionnisme ад impression - уражанне), напрамак у мастацтве кан. 19 - пач. 20 ст., заснаваны на сцвярджэнні прыгажосці паўсядзённай рэчаіснасці ва ўсім багацці фарбаў, пластычных форм. У карцінах імпрэсіяністаў акцэнтуецца ўвага на выпадковым у неперарыўным цячэнні жыцця, на першым, найбольш моцным і свежым уражанні, што дазваляе перадаць у творах непаўторнае і характэрнае; вялікая роля адводзіцца пленэру, a таксама валёрам, рэфлексам, каляровым ценям у пабудове пластычнай формы. У беларускім мастацтве рысы І. атрымалі распаўсюджанне з пач. 20 ст. (параўн. Постімпрэсіянізм).

Паведаміць пра недакладнасьць