высока ў, спалуч. прысл. з прыназ. У знач. прыназ. - з М. Спалучэнне з прыназ. высока ў выражае прасторавыя адносіны: прыназ. указвае на размешчаную ў вышыні сферу, прастору, дзе што-н. знаходзіцца, адбываецца. Высока ў небе бялелі хмурынкі. □ Высока ў небе дрыжалі блакітныя зоры, але ад іх не станавілася ні святлей, ні цяплей (С.Грахоўскі).
