наўзбоч, прысл. Размоўн. У знач. прыназ. - з Р. Спалучэнне з наўзбоч выражае прасторавыя адносіны: ужываецца пры абазначэнні прадмета, месца, на нейкай адлегласці асобна ад якога што-н. знаходзіцца, рухаецца. Наўзбоч гаю дзве бярозы ды з дубочкам маладым абняліся так прыгожа на узгорачку крутым (М.Машара).
