у ва, прыназ. з Р., В. і М. Размоўн. Тое ж, што і ва. Рыгор так і паўстаў у ва ўсіх у ваччу (К.Чорны). Але ж мне не то што прыкра, а праціўна, адваротна, горка, цяжка, што тая істота, якая ў ва мне пачынае жыць, якую я, здаецца, ужо цяпер бачу сваімі вачыма, якую я ўжо цяпер, здаецца, люблю, нават перад тым ужо, як пачаць жыць, існаваць, спаткае не толькі непрыхільнасць, а можа нават нянавісць ад свайго роднага бацькі (К.Чорны).
