у глыб, прысл. У знач. прыназ. - з Р. Тое ж, што і ўглыб. Мікуць падаўся з канём у глыб двара (К.Чорны). Хлопец моцна нерваваўся, але праз самалюбства не адпаўзаў у глыб яру (М.Лобан). Гасцінцам яшчэ ўсё, як бы з прычыны нейкай інерцыі, безупынна ішлі ў глыб краіны пабітыя часці расейскага войска (К.Чорны). Парабкі цягнулі вужышча свае працы на панскім полі праз каторы ўжо век, праз доўгія вякі, ад бацькоў, дзядоў і далей у глыб цёмнага часу (К.Чорны).
