ускрай, прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназ. ускрай выражае прасторавыя адносіны: мае значэнне 'з краю чаго-н.'. Разгалістыя сосны, быццам зялёныя шатры, раскінуліся на пясчаным узгорку ўскрай лесу (Я.Колас). Але кругом ускрай поля была мяккая густая мурава (К.Крапіва). Сцёпка ехаў ускрай хмызняку, пільна ўглядаючыся наперад (В.Хомчанка).

Паведаміць пра недакладнасьць