усцяж, прысл. Абл. У знач. прыназ. - з Р. Спалучэнне з усцяж выражае прасторавыя адносіны: ужываецца пры ўказанні на прадмет, уздоўж па лініі якога што-н. размяшчаецца, рухаецца. Хуткая плынь ракі адразу панесла пантон з танкам усцяж берага (І.Мележ). Ніна неўзабаве выйшла на ўскрай лесу і недалёка ўбачыла вёску, што раскінулася ўсцяж дубровы (Г.Шчарбатаў). Усцяж дарогі цвілі буйныя белыя рамонкі (Л.Арабей).

Паведаміць пра недакладнасьць