Зуй Міхась (1912, в. Вялікае Сяло Германаўскай вол. Дзісьненскага пав. - 24.04.1995, Сыднэй, Аўстралія), беларускі палітычны дзеяч.

У 1940 быў студэнтам Глыбоцкага сельскагаспадарчага тэхнікуму. Пад час нямецкай акупацыі - начальнік Шаркоўшчынскага павету. Сябра ЦК БНП, удзельнік падрыхтоўкі антынямецкага паўстаньня ў Менску напрыканцы чэрвеня 1944. Дэлегат Другога Ўсебеларускага кангрэсу. Са жніўня 1944 - у батальёне «Дальвіц», камандзір узводу «паўднёвай» роты. У траўні 1944 у Чэхіі трапіў у савецкі палон. Пад чужым прозьвішчам быў прызваны ў Чырвоную Армію, зь якой, перад пагрозай арышту, дэзэрціраваў. У 1945-1948 знаходзіўся на нелегальным становішчы ў Польшчы. Напрыканцы 1948 перабраўся ў Заходнюю Нямеччыну, браў удзел у працы Замежнага Сэктару БНП. У кастрычніку 1949 выехаў у Аўстралію. Актывіст беларускага руху ў Сыднэі. Удзельнік Беларускага Вызвольнага Фронту. Напрыканцы 1980-х стаў прэзыдэнтам Беларускай Цэнтральнай Рады.

Бібл.: 1. Соловьев А. Белорусская Центральная Рада: создание, деятельность, крах. Мн., 1995. С. 157; 2. Зуй М. Мая аўтабіяграфія // Сяргей Ёрш. Вяртаньне БНП. Мн., 1998.

Сяргей Ёрш

Паведаміць пра недакладнасьць