Асака атрубы (Carex otrubae Rodp., 1922)
Парадак Асакакветныя (Cyperales), сямейства Асаковыя (Cyperaceae)

Статус. III катэгорыя. Рэдкі від, які трапляецца ў невялікай колькасці на абмежаванай тэрыторыі.
Значэнне ў захаванні генафонду. Від з недастаткова вывучаным пашырэннем і экалогіяй, знаходзіцца ў Беларусі ў асобных лакалітэтах на ўсходняй мяжы суцэльнага арэала.
Кароткае апісанне. Шматгадовая шчыльнадзірваністая травяністая расліна. Сцёблы вышынёй 40-70 см, прамыя, востратрохгранныя. Сярэдняе лісце шырокае (5-10 см), двухскладкаватае, карацейшае за сцябло, лускападобнае, карычневае або светла-карычневае. Суквецце густое, бледна-зялёнае, складаецца са змешаных каласкоў на вельмі кароткіх ножках. Крыючыя лускавіны кветак з асцюком. Мяшэчкі жаўтавата-зялёныя, звужаныя ў двухзубчасты, аднолькава расшчэплены спераду і ззаду носік. 2 рыльцы [1].
Асаблівасці біялогіі. Цвіце ў чэрвені, пладаносіць у ліпені. Размнажэнне насеннае.
Пашырэнне. Скандынавія (поўдзень). Сярэдняя і Атлантычная Эўропа, Міжземнамор'е, Малая Азія, Іран, Афрыка (Канарскія астравы, Мадэйра) [1, 2]. У Беларусі знойдзена ў Маларыцкім, Ваўкавыскім і Слонімскім раёнах [4].
Месцы росту. Расце на сырых забалочаных лугах на карбанатных і саланаватых глебах.
Характар росту. Трапляецца невялікімі групамі на абмежаваных плошчах.
Асноўныя абмежавальныя фактары. Гідрамеліярацыйныя работы і іншыя фактары, якія мяняюць гідралагічны рэжым месцаў росту, гаспадарчая трансфармацыя зямель.
Культываванне. Не культывуецца.
Прынятыя меры аховы. Спецыяльныя меры аховы не прымаліся.
Неабходныя меры аховы. Арганізацыя спецыялізаваных батанічных заказнікаў у вядомых месцах росту, кантроль за станам папуляцый, выяўленне новых месцазнаходжанняў і іх ахова.

Літ.: 1. Флора Европейской части СССР, т. 2, 1976; 2. Егорова, 1966; 3. Флора СССР, т. 3, 1935; 4. Даныя гербарыяў ІЭБ АН Беларусі і БДУ.

Г.Зубкевіч

Паведаміць пра недакладнасьць