Адным словам, у сэнсе палітычна-партыйным цягнулі нашы лектары «хто ў лес хто па дровы»... (М.Гарэцкі. Віленскія камунары).
Лічаць, што выраз паходзіць з байкі І.А.Крылова «Музыканты» (1808), дзе пра няўмелых спевакоў гаворыцца: «Запели молодцы: кто в лес, кто по дрова...». У іншых мовах, апрача бел. і рас., не сустракаецца, яго перакладаюць адпаведнікамі: укр. хто у луг, а хто у плуг; польск. jeden do Sasa, drugi do lasa і г.д. У бел. літаратурнай м. ёсць сінанімічны выраз хто ў плот хто ў гарод.
