Агністая музыка чардаша хвалявала, напаўняла ўсю істоту незвычайнай імклівасцю (ЛіМ). Думкі ўзвышае... музыка рухаў — яна агнявая (І.Калеснік). Гэта ад яго [радыёпрыёмніка] ляціць, грыміць такая бадзёрая імпэтная музыка (М.Гамолка). Ідзе пятнаццаты Браўншвейгскі пяхотны полк... О, якая высокая, урачыстая, баявая музыка! О, які марш! (Э.Самуйлёнак). Над качарэжкамі галоў, Над гаманой каснаязыкай — Не трэба нам вялікіх слоў, Даволі музыкі вялікай (У.Някляеў). Тады мне адкрыўся рытм, элегічная і велічная музыка... (Я.Сіпакоў). Поўняцца прасторы музыкай бурлівай (В.Матэвушаў). Ізноў густая, высокая музыка аргана загрымела ў Алесіных вушах (В.Адамчык). Гучная музыка ўрываецца ў навушнікі (Э.Самуйлёнак). Звінела мора прыцішанай, зладжанай музыкай (І.Навуменка). У дрэвах, лістах і былінках пераклікаюцца птушкі, казуркі, і іх галасы зліваюцца ў адну сімфонію дзівоснай музыкі жыцця (Я.Колас). Скрыпачка іграла натхнёна, і са звонкіх струн злятала дзіўная музыка, казачная, крыштальная, імклівая... (“Маладосць”). Магутная музыка гімна... нібы хвалі вялікай вады, абрыналася ў душу вясковага парабка (Я.Брыль). Бор поўніўся няспыннай музыкай... (К.Кірэенка). А навокал сонца... і ціхая, нібы прыглушаная, музыка з якогасьці акна... (Я.Сіпакоў). Колькі ў адной копцы свежага сена Музыкі радаснай! (М.Танк). Задуменная музыка лесу настройвае на роздум, на летуценную развагу (І.Навуменка). Далёкая, родная музыка слоў... яна сама прыйшла наверх з глыбіняў Алесевай памяці (Я.Брыль). Новая мелодыя паўставала з нейкай смугі, няяснасці, з сіняй раніцы ці... з сіняга вечара? Баркарола? Ах, гэта яна, тая сіняя музыка! (В.Карамазаў). Люба чуці табе скочнай музыкі звон (Я.Купала). Хацелася паслухаць цікавую музыку, якую складалі дробненькія хвалькі (Я.Колас). Шум ветру за акном пераходзіць у ціхую музыку (К.Чорны). Ціхая ласкавая і пяшчотная музыка няспынна лілася, напаўняючы залу радасным спакоем (Э.Самуйлёнак). Над галавой Максіма гулі правады, якія неслі ў вёску гэтую цудоўную музыку (І.Шамякін). З хаты пачулася чароўна-летуценная музыка (К.Кірэенка). У душы ў цябе гучыць чароўная музыка, ты ўвесь у палоне гэтай музыкі (Б.Сачанка). Гэту срэбную музыку скрозь чуў маёр (А.Куляшоў). Непаўторна-прыгожая, дзіка-магутная музыка! І вось ужо па плацы, дзе калісьці блішчала мундзірамі і тлустымі тварамі чорная царская стаўка, разгарнуўся шырокі народны мітынг (М.Зарэцкі). Над лесам струменіць разліў, Як музыка гукаў жывая (Я.Колас). Прыёмнічак адразу азваўся ціхай жаласнай музыкай (І.Пташнікаў). Яны [Васіль Дзянісавіч і Антось] стаялі на вуліцы і з заміраннем сэрцаў слухалі жудасную музыку (І.Мележ). З-пад Нёмана ляцеў трывожны крык сялян і чуўся плач жанок; усе гэтыя зыкі зліваліся ў страшную музыку якогась няшчасця (Я.Колас).
* Цуда-музыка.
А цуда-музыка гучала Усё званчэй, усё званчэй (Н.Гілевіч).
