1) тое сама, што і філасофія; слова паходзіць ад назову трактата Арыстотэля «Метафізіка»; спачатку трактат не меў назову, але ў зборы твораў Арыстотэля быў змешчаны пасля «Фізікі», таму яго назвалі «Метафізікай», што значыць «пасля фізікі», «па фізіцы»; пазней сціслае значэнне слова «метафізіка» набыло адцягненае, філасафічнае значэнне: «навука, якая вывучае нязменнае, падваліны сусвету», бо слова «фюсіс» у ст.-грэц. мове абазначае «тое, што нараджаецца», «прыроду»; такім чынам, метафізіка вывучае тое, што існуе спрадвеку й навек;
2) метад, заснаваны на дапушчэнні, што рэальнасць ёсць акрэсленнай і нязменнай; процілеглы дыялектыцы.
