Фіналізацыя гісторыі (finalisation), канцэпцыя, паводле якой гісторыя мае сваю прыхаваную мэту, што мусіць быць урэшце дасягнутая і, такім чынам, гісторыя мае скончыцца; упершыню была сфармуляваная ў сацыяльнай філасофіі Г.В.Ф.Гегеля, адкуль запазычаная ў марксізм; у найноўшыя часы канцэпцыю зноў актуалізаваў амэрыканскі філосаф і футуролаг Ф.Фукуяма як ідэю «канца (або сканчэння) гісторыі».

Паведаміць пра недакладнасьць