// перан. Тое, што скоўвае, заціскае развіццё чаго-н. Горад паказан у абцугах крызісу, у пакутах беспрацоўя і ў барацьбе за дыктатуру працы. У.Калеснік.
// перан. Акружэнне, ахоп праціўніка з двух бакоў.
◊ Трапіць у абцугі гл. трапіць. Узяць у абцугі гл. узяць.
[Польск. obcegi з ням. Zange.]
Паведаміць пра недакладнасьць