адработак, -тку, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. адрабіць (у 1 знач.).
2. толькі мн. (адработкі, -аў). Праца селяніна сваімі прыладамі і коньмі на памешчыка, кулака за доўг, зямлю. Парабкам [фон. Крош] плаціў вельмі мала, уся вёска хадзіла да яго на адработкі. Арабей.

Паведаміць пра недакладнасьць