акалечыць, -чу, -чыш, -чыць; зак., каго- што. Пашкодзіць які-н. орган, зрабіўшы траўму; зрабіць калекам. [2-гі падарожны:] О дзякуй, дзякуй, чалавеча! Я рад спачыну; балазе, К таму сказаць, і акалечыў Свой большы палец на назе. Купала. [Томчак:] — Не бачыце, ці што? Акалечыў чалавека, звяруга, ды збег. Бажко.

Паведаміць пра недакладнасьць