1. Тое, што і аслабець.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць менш нацягнутым, тугім. Бабуля ляжыць галавой на покуце, нізка над вачыма абвязаная хусткай, якая аслабла і аб'ехала на вочы. Брыль.
◊ Аслаблі гайкі ў каго гл. гайка.
Паведаміць пра недакладнасьць
