ашчапіць, ашчаплю, ашчэпіш, ашчэпіць; зак., каго-што. Разм. Тое, што і абшчапіць. — Андрэйка! — ускрыкнула.. [бабулька Макрына], ашчапіла ўнука жылістымі рукамі за шыю і пацалавала яго ў лоб. Дуброўскі.
