балака, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -лацы, Т -ай (-аю), ж. Разм. Вясёлы гаварун, жартаўнік. Побач з Паўлам у траншэі, як і заўсёды быў ягоны неразлучны сябра Саша Пасмітны, шахцёр з Данбаса, ротны весялун і балака. Васілёнак.
