бескілявы, -ая, -ое. Спец. 1. Які не мае кіля. Бескілявая птушка. 2. у знач. наз. бескілявыя, -ых. Падатрад птушак, якія не могуць лятаць (да іх належаць атрады: страусы, нанду, казуары і інш.); птушкі-бегуны.