ачужэць, зак. Стать чужим.

Бег [Мікульскі], як бягуць спатыкнуўшыся, - галава і тулава наперадзе, а ногі адстаюць, нібы ачужэлі. Місько. Першае пісьмо звычайнае: пра сёе ды тое - ні пра што, другое - папрок на папроку: ачарсцвеў, не адказвае на яе пісьмы, трэцяе - сварка: зусім ачужэў... Воранаў.

Паведаміць пра недакладнасьць