гасцінец*, -нца, м. Широкая людная дорога, обсаженная деревьями.

Звінела песня і злівалась з музыкаю птушак, бярозавыя на гасцінцы плакалі прысады. Купала. Усё навакольнае раскрываецца мне... То поле абапал гасцінца, то старыя, карэлыя бярозы і шырока-цяністыя клёны прысадаў... Брыль. І толькі пылок жаўтаваты клубіцца далёка, - дзе неба сыйшлося з гасцінцам. Зарыцкі.

Паведаміць пра недакладнасьць