глум, -у, м., разм. Напрасная трата, порча.

Пад восень паны з лесавых урочышчаў пачалі скардзіцца на часты глум лесу мужыкамі. Мурашка. - Галаву зніму! - Знімі сабе, - адрэзаў Тоня, даведзены да роспачы хворымі вачыма, Бірылам і нязвыклай справай глуму чужога ўраджаю. Чорны. Ледзь прыпаўзе чалавек з поля, памыецца, павячэрае і рады, што столькі зрабіў, што ні каліва не пайшло ў глум. Грахоўскі.

Паведаміць пра недакладнасьць