гонціна, -ы, ж., разм. Одна дощечка гонта.

Змайстраваў [Янка] сабе скрыпку з гонціны, начапіў валасяныя струны. Брыль. Клопат у яго [Міколы] быў адзін: назіраць за чырвонай камяніцай насупраць. Глядзець у шчылінку паміж гонцінамі і не спускаць вачэй. Лужанін.

Паведаміць пра недакладнасьць