дзяды*, -оў, адз. няма. Древний обряд поминания умерших; день этого поминания.

Каб успакоіць бацькаву душу, чатыры разы на год спраўлялі «дзяды», на радаўніцу насілі стравы на бацькаву магілу, каб было яму што пад'есці. Багдановіч. Праўду кажучы, найбольш вінават быў гэтай бядзе Сцёпка: хоць любіў, каб яды было, як на Дзяды, але хацеў, каб работы было, як у нядзелю. Ядвігін Ш. [Скіба:] - Ну як, таварыш Бадыль, накармілі вас? [Дзед Бадыль:] - Дзякую. Наеўся, як на дзяды. Крапіва.

Паведаміць пра недакладнасьць