жабурынне, -я, н., разм. Лягушечья икра.

Па вёсцы, як жабурынне па вадзе, папаўзлі слізкія, агідныя плёткі. Шамякін. Над зацягнутым бросняю і жабурыннем берагам сажалкі да самай вады схіліліся старыя дуплаватыя вербы. Грахоўскі. Цёмныя, зеленаватыя, бы жабурынне, ліпкія хмары апускаліся ўсё ніжэй. Коўтун.

Паведаміць пра недакладнасьць