звар'яцець*, зак. Потерять рассудок, сойти с ума.

Што ты, цётка, звар'яцела, ці мо блёкату пад'ела... Купала. Лодачнік, які плыве насустрач і ведае, што вакол - на кіламетры - вада, і раптам чуе з туману такую сімфонію, можа падумаць, што звар'яцеў. Караткевіч. Але сэрца ныла так, што здаецца, чалавек вось-вось звар'яцее. Васілевіч.

Паведаміць пра недакладнасьць