каліва*, -а, н. Отдельно взятое растение, стебель, зернышко и т.д.

Мабыць, нуду такую самую адчувалі і каровы, бо глыбакадумна галовы паспушчалі; рэшта нюхаюць траву, нехаця выбіраючы па каліву. Мурашка. Марына і Малевіч прайшліся па бакавой алеі, з'елі марожанага, дасталі з напаўзаплыўшага ручая каліва незабудкі і падышлі да каруселі. Лужанін. Тытунь дзед садзіў ля самай хаты, на трасочніку, не ленаваўся штодзень па некалькі разоў кожнае каліва паліваць, і тытунь вырастаў сапраўды на дзіва, як лес - высокі, вышэй за мяне. Сачанка.

Паведаміць пра недакладнасьць