мурог, мурагу, м.

1. Суходольное сенокосное угодье.

За шэрым схіленым парканам скрыпіць пясок сырых дарог, спадае медны ліст каштанаў на жоўты стоптаны мурог. Танк. Дзед і ўнучка сышлі з дарогі і прыселі на мурог каля бярозы. Краўчанка.

2. Сено из суходольной травы.

Каню Мікіта прынёс аднаго мурагу... Колас. Адкалываліся ды адрыпелі на калдобінах духмяныя вазы мурагу, жыта, ячменю, лёну. Брыль.

Паведаміць пра недакладнасьць