61 Арка трыумфальная, пастаяннае ці часовае абрамленне праезду, урачыстае збудаванне ў гонар ваенных перамог і іншых знамянальных падзей. А. т. бываюць 1-3-пралётныя; завяршаюцца… 62 Аркатура (ад ням. Arkatur), рад дэкаратыўных, несапраўдных арачак, якія абапіраюцца на кансолі, кранштэйны ці калоны, у выглядзе глухога аркатурнага пояса. А.… 63 Аркбутан (ад франц. arc-boutant), знешняя каменная паўарка, якая з'яўляецца адным з канструктыўных элементаў каменнага каркаса гатычнага сабора. З яе дапамогай… 64 Арнамент (ад лац. ornamentum - упрыгажэнне), дэкаратыўны ўзор, які складаецца з рытмічна ўпарадкаваных элементаў; прызначаны для аздаблення твораў жывапісу, графікі,… 65 Арнат (лац. ornatus), верхняе літургічнае адзенне рымска-каталіцкага духавенства. Складаецца з 2 полак (кожная мае падзел на 2 «бакі» і «калону» - сярэднюю… 66 «Арнуво» («арт нуво»; франц. art nouveau - літаральна новае мастацтва), пашыраная назва стылю «мадэрн». 67 Архаіка (ад грэч. archaikos - старажытны), перыяд развіцця мастацтва Грэцыі 7-6 стст. да н.э. У шырокім значэнні - ранні этап у развіцці мастацтва якога-небудзь… 68 Археалогія (грэч. archaiologia - апавяданне пра даўніну, ад archaios - старажытны і logos - вучэнне, навука), галіна гістарычнай навукі, якая вывучае быт і культуру… 69 Архімандрыт (грэч. archimandrites ад archi - галоўны і mandra - манастыр), у праваслаўнай царкве вышэйшае званне святара-манаха (перад епіскапам). Звычайна А. з'яўляюцца… 70 Архірэй (грэч. archiereus), агульная назва вышэйшага духавенства ў праваслаўі - епіскапа, архіепіскапа, мітрапаліта, патрыярха. Слова А. ужываецца ў назвах абразоў… 71 Архітраў (франц. architrave ад грэч. archi - галоўны і лац. trabs - бэлька), ніжняя частка антаблемента, гарызантальнае перакрыцце, якое ляжыць звычайна на капітэлях… 72 Архітэктура (дойлідства; лац. architectura ад грэч. architektonike [techne]), мастацтва праектаваць і ўзводзіць будынкі, іх комплексы, збудаванні, якія арганізуюць… 73 Архітэктура ілюзійная (лац. illusio - сонныя прывіды), жывапіснае выяўленне архітэктурных форм на сценах, плафонах, інш. архітэктурных паверхнях, якія імітуюць сапраўдную архітэктурную… 74 Асветніцтва, ідэйны рух 17-18 стст., прадстаўнікі якога прызнавалі вядучую ролю асветы, навукі і ведаў у жыцці асобы, развіцці грамадства. У Беларусі А. атрымала… 75 Аснова (у жывапісе, малюнку), матэрыял, паверхня, па якой пішуць фарбамі або малююць. Звычайна А. служыць палатно, драўляная дошка, кардон, папера, паверхня… 76 Атлант (грэч. Atlas (Atlantos) - той, хто нясе), 1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі тытан Атлант, асуджаны вечна трымаць на сваіх плячах купал неба як пакаранне… 77 Атлас (араб. atlas - літаральна гладкі), шаўковая, паўшаўковая або баваўняная мяккая тканіна з гладкім бліскучым правым бокам. Вядома ў Кітаі са старажытнасці;… 78 Атрыбут (ад лац. attribuo - надаю, надзяляю), пастаянная вызначальная прыкмета (прадмет) пэўнага героя мастацкага твора. 79 Атрый (атрыум; лац. atrium ад ater - чорны), цэнтральнае памяшканне антычнага жылога дома з верхнім асвятленнем, звычайна з адтулінай у даху (камплювій), праз… 80 Атык (ад грэч. attikos, лац. atticus - атычны), прамавугольная сценка, на якой размяшчаліся надпісы і рэльефы. Знаходзіцца над карнізам будынка. Назва паходзіць…