1 адыходлівы, здольны хутка забываць крыўду. адпусклівы прым. — Смарг. (Станкевіч), атходлівы прым. — усх.-маг. р. (Бялькевіч). 2 ашукальнік, той, хто ашуквае, падманвае. абманяла м. і ж., абманнік м., абманніца ж., падманяла м. і ж., падманяльнік м., падманяльніца ж., падманнік м., падманніца… 3 бессаромны, які не мае сораму; нахабны, нясціплы. страмнік м., страмніца ж. — Бял., Гор., Мсцісл., Чач., Лоеў., Зах.-бран. р. (Мат. Маг., Растаргуеў, Яўсееў, Янкова,… 4 бязлітасны, які не мае літасці, жалю, спачування; бессардэчны. катарэзнік м. — Карэл. (ЖНС), кат м. — Віц., Смарг. (Станкевіч), скуралуп м. — Ашм. (Сл. Гарадз.),… 5 ветлівы, ласкавы, далікатны, прыветлівы, выхаваны. ветлы прым. — Віц. р., Стол., Жытк. (ТС, Каспяровіч), прыветны прым. — Віц. р., Лоеў., Чач. (Каспяровіч, Станкевіч,… 6 грубы, няветлівы, некультурны, рэзкі. грубы прым. — агульн., Смален. р. (ЛАБНГ, Насовіч, Дабравольскі), грубы прым. — паўн.-зах. з., Маг. р., спарадычна Віц.… 7 даверлівы, які кожнаму верыць. даверлівы прым. — Лаг. (Варлыга), даверчываны прым. — Мсцісл. (Юрчанка). 8 дакорлівы, які выказвае незадавальненне, папрок. упікальшчык м. — Мсцісл. (Бялькевіч), выяда м. і ж. — Гарадз. (Цыхун). 9 далікатны, ветлівы, ласкавы ў абыходжанні з людзьмі; уважлівы. далікатны прым. — Чэрв., Мсцісл., Жытк., Зах.-бран. р. (ТС, Шатэрнік, Юрчанка, Растаргуеў), далікатар… 10 дзіўны, які выклікае здзіўленне; незвычайны. дзіўны прым. — Чэрв. (Шатэрнік), дзівачны прым., дзівоснік м., дзівосніца ж. — мясц. (Насовіч), анцярэсны прым.… 11 добразычлівы, які жадае людзям дабра, прыхільна, спагадліва адносіцца да іншых. мярковы прым. — Хойн. (ЛАБНГ), мяркоўны прым. — Сен. (ЛАБНГ), мяркованы прым. — Малар.… 12 добры, чулы да людзей, спагадлівы, сардэчны. дабрак м. — Гом. (НЛГ), дабрач м. — Лельч. (Кучук), дабрэц м. — Стол. (ТС), дабрыня м. і ж. — мясц. (Насовіч),… 13 дрэнны, з адмоўнымі якасцямі або ўласцівасцямі; кепскі. лядашчыца ж. — Нясв. (Мат. мен.-мал.), ляды прым. — Маст. (Сл. Гарадз.), лядакі прым. — Клецк. (Мат.… 14 жаласлівы, схільны да жаласці, спачування; спагадлівы, чуллівы. жаласнік м., жаласніца ж. — Віц. р., Лаг. (Каспяровіч, Насовіч, Варлыга), жаласны прым. — Віц. р.… 15 жорсткі, суровы; бязлітасны, неміласэрны. азіят м. — Віц. р., Лельч. (Каспяровіч, Кучук), ваўкалака м. і ж., канарэз м. — Гл. (Янкоўскі), гад м. — Лаг. (Варлыга),… 16 задзірысты, схільны, ахвочы да боек, сваркі; задзірысты. задзіра м. і ж. — паўн.-усх. з., Смарг., Лаг., Чэрв., (Мат. Гом., Шатэрнік, Станкевіч, Варлыга), задзірака… 17 зайздросны, схільны да зайздрасці. завіднік м. — агульн., акрамя зах. з., Вілен. р. (ЛАБНГ, ТС, СПЗБ, ЖНшС, Мат. мен.-мал., Мат. Гом., Насовіч, Шаталава, Юрчанка),… 18 з'едлівы, схільны да едкіх, зласлівых насмешак; ядавіты. уяда м. і ж. — Маст. (Сл. Гарадз.), ядавіты прым. перан. — Стаўб. (Мат. мен.-мал.), кусла ж. зневаж. —… 19 злапамятны, які доўга помніць крыўду. памятны прым. — Ветк. (Мат. Гом.), спагонлівы прым., унослівы прым. — Стол. (ДСБ), спагончывы прым. — Лун. (ДСБ), заскаруязлівы… 20 злосны, поўны злосці, варожасці, нядобразычлівасці. злоснік м., злосніца ж. — мясц. (Станкевіч, Насовіч), злосны прым. — Чэрв., Люб. (Шатэрнік, Насовіч, Мат.…