21 клапатлівы, схільны да клопатаў, турбот; руплівы. клапатлівы прым. — агульн. (ЛАБНГ, Варлыга, Каспяровіч, Насовіч), крапатлівы прым. — Добр. (ЛАБНГ), карплівы прым.… 22 лагодны, дабрадушны, ласкавы, прыемны. лагодны прым. — Брасл. (ЛАБНГ), прыютны прым. — Пін. (ЛАБНГ). 23 ласкавы, які выражае ласку, любоў, пяшчоту; ветлівы, прыязны, тактоўны. лісавы прым. — паўн.-зах. з., Барыс., Чэрв., Лун., Стол., Лоеў., Мсцісл., Чач., Смален.… 24 ліслівы, які ліслівіць, дагаджае, падлізваецца; хітры. лісун м. — Стол. (ТС), ліса ж. перан., ліска ж. памянш., раблісавы прым. — Жытк. (ТС), лісіца ж. перан.… 25 людны, чалавечы, пачцівы; прыстойны. людзкі прым. — Гл. (Янкоўскі), люцкі прым. — Гарадз., Маст., Віл., Ганц. (СПЗБ), людны прым. 'прыхільны да сваякоў' — Стаўб.… 26 махляр, хітры чалавек; махляр, круцель. махляр м., махлярка ж. — гарадз.-бар. г., Астр., Паст., Вілен. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, Станкевіч, Сцяцко), махлярына м. узмацн.,… 27 надакучлівы, такі, які надакучвае; празмерна цікаўны; назойлівы. дакучнік м. — Навагр. (ЛАБНГ, НС), дакушны прым., дакучны прым. — паўн.-зах. з., Віц. р., Тал., Беш.,… 28 насмешлівы, які любіць насміхацца. насмешнік м. — Лід. (СПЗБ), насмехіч м. — Добр. (ЛАБНГ), прасміха м. і ж. — Сен. (ЛАБНГ), прасмешнік м. — Бял. (ЛАБНГ), абсмішнік… 29 нахабны, які вызначаецца нахабствам; бесцырымонны, бессаромны. нахаба м. і ж. — Гл. (Янкоўскі), нахабны прым. — Віц. р. (Каспяровіч, Насовіч), нахальнік м., нахальніца… 30 нелюдзімы, які пазбягае людзей. бязлюднік м. — Гарадз., Іўеў., Стаўб., Круп., Бял., Бабр., Мсцісл., Драг. (СПЗБ, СЦБ, НС, Мат. мен.-мал., Мат. Маг., Цыхун, Юрчанка),… 31 ненавісны, які выклікае нянавісць, агіду. ненавіснік м., ненавісніца ж. 'той, каго ненавідзяць' — Гл. (Янкоўскі), ненавідны прым. — Гл., Жытк. (ТС, Мат. Гом., Янкоўскі),… 32 ненадзейны, той, каму нельга верыць; на якога нельга спадзявацца. шалахна м. і ж. 'шалапут, ненадзейны' — Навагр. (ЖС), ніспадзёжны прым. — Слон. (СРЛГ). 33 непаслухмяны, хто не слухаецца; хто дзейнічае насуперак. неслух м. — Віц. р., Зах.-бран. р. (Каспяровіч, Насовіч, Растаргуеў), непаслушнік м., непаслушніца ж., самадум… 34 няветлівы, які не выяўляе ветлівасці да іншых; непрыветлівы. непрымоўны прым. — Карэл. (Сл. Гарадз.), насупаваты прым. — Шчуч. (Сл. Гарадз.), неўкавырны прым. —… 35 падходны, які мае падыход да людзей. падлаз м., под'едзень м. і ж. — Мсцісл. (Юрчанка), падходны прым., падхадны прым. — Жытк. (ТС). 36 пакрыўджаны, той, каму прычынілі крыўду, да каго несправядліва паставіліся. скрыўджаны прым. — Віц. р., Астр. (СПЗБ, Каспяровіч), абіджаны прым. — Віл., Мсцісл. (СПЗБ,… 37 паслухмяны, хто слухае, ні ў чым не адмаўляе; пакорны. паслушны прым. — Люб., Уздз., Чач., Лоеў. (ЖНС, Мат. мен.-мал., Янкова, Мат. апыт.), паслухмяны прым. — Віц.… 38 помслівы, схільны да помсты. закала м. і ж. — Мядз. (Н. сл-сць), помснік м., помсніца ж. — мясц. (Станкевіч), помслівы прым. — Лід., Шчуч., Ганц., Чач. (СПЗБ,… 39 прагны, які вельмі моцна хоча, прагне чаго-н. прагноця н. зневаж. — Вілен. р. (СПЗБ), прагны прым. — Астр., Смарг., Навагр., Вілен. р. (СПЗБ), прагнёны прым.… 40 праўдзівы, які гаворыць праўду; чэсны, справядлівы. справядлівы прым. — усх.-маг. р., Гарадз., Лід., Стол., Вілен. р., Беластоц. р. (СПЗБ, ТС, ЖНС, Мат. Гарадз.,…