На запыт знайшоўся 91 артыкул

  1. 61
    Папа ўсе знаюць, а поп нікога. — Аб тым, да каго ў патрэбе зьвяртаецца ўся грамада.
  2. 62
    Папова вока. — Жартуюць зь дзяцей, калі каторае набірае поўную лыжку стравы ды посьля разьлівае.
  3. 63
    Папова ня высахла, ня вымакла. — Поп аднолькавую плату бярэ за сваю абслугу, хоць у сялян і недарод.
  4. 64
    Папраў кумя - каты лазюць! А калі кум паправіў, дык і сабакі палезьлі. — Гэтак высьмейваюць благога майстру.
  5. 65
    Парабак першы год кажа «Ваша», другі год кажа «Наша», а трэйці год кажа «Маё». — Адраджваньне трымаць доўга парабка.
  6. 66
    Парадак, як у жыда на таку. — Аб тым месцы, дзе няма ніякага парадку.
  7. 67
    Пара касьці ня ломя. — Прыказваюць бацькі, калі радзяць дзецям цёпла адзявацца ці калі забараняюць ім адчыняць вокны.
  8. 68
    Па Саўку й Шапка. — Калі нехта па сабе й сваю кампанію падбірае.
  9. 69
    Пасеіна ў сьвінны голас. — Аб познай сяўбе. У вёсцы познай восеняй і раньняй вясною сьвіньні ходзяць па полі, знаходзяць сабе пажыву. Толькі пасьля першай сяўбы вясной запіраюць сьвіней у хлеў, і яны там галасуюць.
  10. 70
    Пасі Божа асталцо. — Прыказвае гаспадар, калі рэжа на мяса нейкае скацё.
  11. 71
    Пасланца ня б'юць, ні караюць. — Пасланец - незачэпная асоба. Гэтак прыказвае свацьця, калі прыходзе да дзеўкі пытацца, ці можна прыйсьці да яе ў сваты.
  12. 72
    Паставіць на сваім. — Дамагчыся, каб усе іншыя зь ім згадзіліся.
  13. 73
    Пастаўлёна баслаўлёна. — Гэткім жартам гаспадыня запрашае гасьцей сядаць за стол, калі паставе страву.
  14. 74
    Пасьмяяўся лысы з пляшывага. — Калі нехта высьмейвае такія недахопы іншага, якія й сам мае.
  15. 75
    Патрэбін ты мне, як сабаку пятая нага. — Адказваюць таму, хто нахабна навязваецца ў сяброўства.
  16. 76
    Паўзе, як вош па каўняры. — Зьняважліва аб маруднай хадзе.
  17. 77
    Паўзе, як рапуха. — Лаюць за ціхую хаду.
  18. 78
    Пацалуй сабаку ў сраку! — Лаянка з апошніх слоў.
  19. 79
    Паціры ў маціры. — Жартам адказваюць тэй маці, якая наракае, што яе дзеці ня ўмеюць пацераў.
  20. 80
    Пашанцавала, як жыду з гары едучы. — Калі нехта меў недаўгавечнае шчасьце, якое хутка кончылася. З казкі: У жыда быў ляны конь, што ніколі ня бег. Але калі з гары напёр воз, дык конь пабег. Жыд быў рад, ды радасьць была нядоўгая, бо конь з возам і жыдам паляцеў у канаву.

Паведаміць пра недакладнасьць