Ты бачыш пад лесам, алі ні бачыш пад носам. — Калі нехта чужыя хібы ці віну бача далёка, а ня бача сваёй.

Ты брат мой, а еш хлеб свой. — Кажны мусіць жывіцца з сваей спрацы.

- Ты валы карміў? - Карміў. - Паіў? - Паіў. - Дык ідзі-ж запрагаць. - А дзе-ж яны стаяць? — Прыказваюць, калі падловяць спрытнага манюку.

Ты мяне ўлегца маіш. — Кажа той, каго ўвачавідкі паніжаюць, калі недацэньваюць ягоных здольнасьцяў і магчымасьцяў.

Ты наша, а я ваша, - а хто-ж нам хлеба напаша? — Прыказвае малазаможны чалавек, калі да яго за дапамогай зьвяртаюцца гэткі самы малазаможны сваяк ці прыяцель.

Ты хочаш аднэй сракай сем кірмашоў адбыць. — Пра няўрымсьлівую асобу, што хоча адначасова ў некалькіх мясцох пабываць.

Ты хочаш і з гаўна плеўку садраць. — Пра скупога чалавека.