атрадавец -даўца, м. Асоба, якая ўваходзіць у склад атрада.
Дзядзінцам маршыравалі на працу, змяшаўшыся ў адну грамадку, рабочыя атрады і палонныя. ...Атрадаўцы неслі жалезнякі, пілы, сякеры. (Ц.Гартны) Алік з гонарам, на хаду, пры ўсіх атрадаўцах працягнуў мне дарунак. (Ф.Янкоўскі)

аўтарка -і, ж. Жан. да аўтар.
«У лемантары змешчана каля 180 рысункаў» - як зазначае ў сваіх заўвагах да лемантара аўтарка. (Я.Колас) Аўтарка лёгка стварае эканамічнага чалавека і яго эканамічным досведам спрабуе аргументаваць культурную сітуацыю... (ARCHE. 2006. № 3)

афіцыйнік -а, м. Афіцыйная асоба.
І на кожным кроку й радыёгуку афіцыйнікі перад назовам Беларусь абавязкова коцяць гэтакі паравозік - рэспубліка. (Р.Барадулін)

афішка -і, ж. Лістоўка, улётка.
Дзе там хто казаў, што ў Алесі афішкі нейкія чуў? Пачытаць трэба. Хадзем, няхай пачытае... (Я.Скрыган) [Сцяпан:] Дык гэта ты, каханенькая, родненькая, за яго [Адольфа] захацела замуж уцякаць, як даведалася, што гэнага гада [Якіма], гэнае плюгаўства за афішкі арыштавалі?! (Я.Купала)

ахвотны -ага, у знач. наз. Той, хто хоча, жадае атрымаць што-н., узяць удзел у чым-н.; ахвотнік.
Ахвотныя звяртайцеся, калі ласка, на адрас [склада] (Наша Ніва. 1991. № 1) У Гродне зноў адкамандзіравалі ахвотных - вярнуўся адзін, і без піва. (А.Федарэнка)

ахвяроўца -ы, ахвярнік -а, м. Той, хто дае што-н. як дарунак каму-н.
Шчыра дзякуем усім ахвяроўцам! (Роднае слова. 1994. № 7-8) Кіраўніцтва ТБМ шчыра дзякуе ўсім ахвярнікам роднай мовы і запэўнівае, што вашыя грошы паслужаць Беларусі. (Наша слова. 01.01.1998)

ахоўца -ы, м. Той, хто беражэ, шануе каго-н., што-н.; ахоўнік.
Святы анёле, Заступніку Боскае волі, Ахоўца мае зямное няволі, І ў цішы, і ў гамане Не адыходзь ад мяне, Адвядзі ад душы мае стому... (Р.Барадулін)

ачмуральны -ая, -ае. Які ачмурае, задурманьвае, затлумляе.
Ніяк не магу знайсці архімедаўскага пункта апоры, каб выбрацца з блытаніны розных процілеглых поглядаў, ачмуральнай галаслівасці, засцянковай мегаламаніі

ачнуты -ая, -ае. Які ачнуўся, абудзіўся.
На імёны, на музыку - мода, - Не пазнаць мне тутэйшых мясцін. Да ачнутага духу народа Нам з табой яшчэ доўга ісці. (Я.Янішчыц)

ачольваць -аю, -аеш, -ае, незак. Узначальваць.
У найноўшай гісторыі хапае прыкладаў, калі святары ачольвалі вызвольныя рухі. (Наша Ніва. 11.05.1998) Уладзімір Гінько ачольвае зусім маладых... ансамбль старадаўняй беларускай музыкі «Легенда». (ЛіМ. 18.05.2007)