-
1
благальны -ая, -ае. Які выказвае, выражае просьбу.
На тварыку ў Костуся з'явілася благальная ўмешка. (М.Лужанін) І другія асобы былі дзіўныя. Патрапаныя ці занадта гладкія твары, прагныя вочы, вочы замучаныя, вочы благальныя, вочы з «вар'яцінкай». (У.Караткевіч) -
2
благі -ая, -ое. ...
1. Які прычыняе, тоіць у сабе зло; злы, ліхі.
Чарговы раз спрацавала старая, як свет, казачка пра добрага «цара» і «благіх» баяр. (ЛіМ. 18.11.1994) А тыя, сынок, благія ворагі, што іх раней бацька Гаравік... разбіў, дык яны за гэтым час пакрапчэлі. (Полымя. 1996. № 4)
2. у знач. наз. благое -ога, н. Ліха, зло.
Свой нарыс Суліма пачынае з тэмы, якая прайшла праз тысячагоддзі. Гэта тэма дабра і зла (ці добрага, харошага - і благога, ліхога). (ЛіМ. 18.12.1992) У адным і тым жа жыццёвым пласце таіліся з'явы супярэчлівыя - добрае і благое, высокае, прыгожае і нізкае, агіднае... (І.Навуменка) А можа на гэтым і свет заснаваны? - Святкуе благое, Балюе ліхое. Баляць мае раны. (У.Паўлаў) -
3
бліскавічна прысл. Маланкава.
Атрад даволі такі дакучаў урадавым войскам, нападаў на гарнізоны ў белы дзень, нечакана, а калі сілы былі няроўныя, то бліскавічна знікаў, падбіраючы сваіх забітых і параненых. (В.Шалкевіч) -
4
блудадзейны -ая, -ае. Які займаецца блудам, распустай.
Плылі з блудадзейнага Рыма З заразай маралі вазы. (Р.Барадулін) -
5
блудлівец -іўца, блуканец -нца, м. Блукальнік.
А без Айчыны хто мы ў свеце? Хто мы? Навошта мы без голасу, імя? Куды вяртацца ў радасці і стоме? Ці прыме нам блудліўцамі зямля? (А.Хатэнка) Надзея - Цёплая завея Развідніць шлях блуканца Горкі І так да дрыжыкаў сагрэе... (Р.Барадулін) Надыдзе блуканец-ліпень Знячэўна і асцярожна. (В.Куртаніч)
На запыт знайшлося 5 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць