-
41
віжаваты -ая, -ае. Які мае схільнасць віжаваць.
Віжаваты Д'ябэлак, Жоржык Б., знайшоў для мяне капітальнае суцяшэнне: - Ох, махні рукой на яго грозьбы. (У.Калеснік) -
42
віншаванка -і, ж. Вершаванае віншаванне.
«Віншаванка» - назва віншавальнага верша Р.Барадуліна, адрасаванага вядомай артыстцы (ЛіМ. 02.01.1998) -
43
віншоўка -і, ж. Віншавальная паштоўка.
Выкарыстоўваю на ўроках яшчэ адну маленькую, але крыштальна-чыстую крынічку - гэта віншоўку ад П.Панчанкі з нагоды жаночага свята 8 Сакавіка. (ЛіМ. 02.01.1998) -
44
віслашчокі -ая, ае. З абвіслымі шчокамі.
За зіму старшыня яшчэ больш папляшывеў, што, зрэшты, пасуе яму да сытага і віслашчокага твару... (В.Гардзей) -
45
вітальня -і, ж. Пярэдні пакой.
«Хрушчоўка» - яшчэ называлі яго [барак] за вузкую, не размінуцца, вітальню і маленькую куханьку. (У.Рубанаў) У вітальні (пярэдні пакой) тупалі дзеці Бадановічаў, сваякі. (В.Санько) Вітальня, кухня і суседні з імі пакой усцеленыя шкурай дзікоў. (Звязда. 23.06.2009) -
46
вітанне -я, н. Зварот да каго-, чаго-н. пры сустрэчы; прывітанне.
Тут я пачуў, як нехта ціхенька У сенях тупае ізноў. То мысль вярнулася. Вітанне! (С.Дзяргай) Вітанне газеце! (Я.Купала) -
47
вобдым гл. абдоймы
-
48
вобуй -ую, м. Абутак.
Антон схаваў вобуй у пячуркі, укруціў агонь у лямпе і лёг на сяннік. (М.Гарэцкі) «Толькі сцежкай за мной, - Просіць нас праваднік, - Каб у вобуй у ваш Пыл з травы не пранік...» (Н.Гілевіч) -
49
вобшук -у, м. Вобыск.
У менскай кватэры Якуба Коласа быў праведзены вобшук, а сам гаспадар быў выкліканы ў ГПУ. (Роднае слова. 1993. № 8) -
50
вогнішча -а, н. ... Сімвал роднага дому, сям'і; ачаг, агмень.
З таго дня і пачалося тое калгаснае свята, якое можна было б назваць вяртаннем да сваіх мірных вогнішчаў. (П.Пестрак) -
51
воддальны -ая, -ае. Аддалены.
Страшэнна доўгі цягнік... расцягнуўся на троху воддальнай ад вакзалу калейцы. (М.Гарэцкі) -
52
воджаны гл. ведзены
-
53
водмаладзь -і, ж. Амаладжэнне.
Упэўніцца самотны чалавек: сваё не возьме нават доўгі век, калі на водмаладзь пайшла кабета. (Г.Тумас) У водмаладзь, назад у вёсны Спяшаюся, як позні госць. (В.Коўтун) - Чалавек старэе, - язык у отмаладзь ідзе, - заўсміхаўся, душачыся словамі, Мікіта. (А.Кудравец) -
54
вольнанаймальны -ая, -ае. Вольнанаёмны.
Найперш патрэбен быў асобны, свой, гарадок для вольнанайманых. (Я.Скрыган) -
55
ворашна безас. у знач. вык. Страшна, жудасна; вусцішна.
Зноў колькі шрапнэлек расплылося белымі кудравымі клубочкамі. Мне зрабілася ворашна. (М.Гарэцкі) Прызнацца, навіна мяне не здзівіла так, каб ажно ворашна стала. (У.Рубанаў) -
56
восенны -ая, -ае. Восеньскі.
Архіп маўчаў, успамінаючы, як пражыў дома да восеннай пары. (М.Гарэцкі) Мокрая і прыціснутая восенным холадам, цяпер гэтая расліннасць усё яшчэ гусцілася і ўладна зелянелася. (К.Чорны) -
57
вугол -гла, м. Вугал.
Мусіць, паліцай-вартавы таксама прытаміўся тырчаць на дарозе і на золку захінуўся дзе за вугол хаты. (В.Быкаў) Рашылі рабіць [школьны зруб] на нямецкі манер, у гладкі вугол. (Г.Далідовіч) -
58
вудаль -я, м. Вудзільшчык.
А на беразе сядзіць рыбак з вудаю. Сядзіць гэты вудаль і глыбакадумна мак кажа... (У.Арлоў) -
59
вудаўё -я, н. Вудзільна.
У чаратах, здушыўшы хвілю спуду, Замёр рыбак, узнёсшы хвацка вуду, Трымаючы на вудаўі стракоз. (М.Мятліцкі) -
60
вусілы -аў. Вялікія вусы.
Маленькі, з чорным носікам, але з вялікімі і разлеглымі бурымі вусіламі фарсісты афіцэр страшэнна лае салдата нашае батарэі. (М.Гарэцкі)
На запыт знайшлося 116 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць