На запыт знайшлося 8 артыкулаў

  1. 1
    елачка -чкі -чцы, мн. ч., род. -чак, ж.
    1. полевой хвощ, [Equisetum arense] Шсл.; Ар.
    У жнеўніку шмат елачкі.
    2. см. под ель
  2. 2
    еліць, Ксл., яліць, Нсл. 150. елю (ялю), еліш -ле, несоверш. каму и без доп.
    1. колоть, подобно еловой игле, натирать садно. Нсл. 150; Сянно (Ксл.).
    Пад сарочкою еліць нешта. Нсл.
    2. надоедать. Нсл. 150; Ксл.
    Еліць тут цэлую пару. Сянно (Ксл.). Дужа імне еліць ён своею дакучнаю просьбою. Нсл. Еліць імне, як мурашка якая. Нсл.
    Соверш. заяліць -лю, каму — задеть, причинить досаду. Нсл. 167.
    Заяліў ты мне добра. Нсл.
    Соверш. наяліць — надоесть, не дать покоя. Нсл. 306.
    Наяліў ты мне горш гарчыцы. Нсл. Капаньне гэта дужа нам наяліла.
    даяляць -яю -яеш -яе; повел. -яй -яйма, несоверш. каму — досаждать. Нсл. 137.
    Не даяляй ты імне сваімі просьбамі. Нсл.
    Соверш. даяліць — досадить. Нсл. 137.
    Даяліў сваімі дакукамі. Нсл.
  3. 3
    елка, елкі, елцы, ж.
    1. лодка с парусом треугольным в форме ёлки. Аўгустоўшчына (Хмара).
    2. см. под ель
  4. 4
    елцы -цаў, единств. ч. нет. — борона, состоящая из еловых плах, урезанные сучья которых дают готовые зубья. НК: Очерки, 395.
  5. 5
    ель, елі; мн. ч., род. еляў, ж. — ель.
    яліна (яліна, Ар.; Ст.), ж. — одна ель. Ксл.; Шсл.; Нсл.
    Якая яліна высокая! Прусаўка Аз. (Ксл.). Гэтае аднае яліны стане на дошкі. Ст. Яліна лета й зіму зялёна. Нсл. 150. У варотах яліна, сярод двара чырвоная каліна. Север (Косіч 250).
    Уменьш. ялінка -нкі -нцы — ёлочка. Ксл.; Нсл.
    Узьлезь на ялінку. Уланавічы Віц. (Ксл.).
    Уменьш. елка -лкі -лцы. Ар.; Растсл.; Северск 37; ПНЗ 9; Шсл.; Яцкава Вал. Шарыпіна Беш. (Ксл.).
    Елкі шумяць. Лойка: Л. песьня. З аднае елкі вышла калода таўшчэразная і два бярвіны добрых. Ст. Пад елку трэба схавацца ад дажджу. Ст. Лесавік рагоча на елцы. Я. Г-кі: Казкі, № 2, с. 5. Што ў Панаса на дварэ зялёная елка, зялёная елка. Крапіўнае; ПНЗ. 43. Валей пару елак зваліць, тады было б борзда. Гамолка.
    елачка, уменьш. к елка — ёлочка. Ар.; Шсл.; Сянно (Ксл.).
    Сьсек елачку комін выціраць. Ст.
    Ласкат. ялушка -шкі -шцы. Ксл.
    Тут стаяла ялушка. Бель Выс. (Ксл.).
  6. 6
    ельнік -іку, предл. -іку, м., собир. — еловый лес. НК: Очерки, 467; Ар.; Лясьнікі Сян. (Ксл.).
    Іду ў суницы ельнікам густым. Кавыль: Думы, 14.
  7. 7
    ельніца -цы -цы, ж. — пихта, [Algies Tourn] НТ (БНсл.).
  8. 8
    ельчына -ны -не, ж. — борона, несколько меньше "елцаў". НК: Очерки, 395.
    Уменьш. ельчынка -нкі -нцы. НК: Очерки, 395.

Паведаміць пра недакладнасьць