кламати —
1. гаварыць няпраўду, ілгаць, маніць;
2. ашукваць, уводзіць у зман

кламливе прысл. — ілжыва, крывадушна

кламца — ілгун, манюка, ашуканец

клебания — каталіцкі прыход, парафія

клебанъ — каталіцкі свяшчэннік

клевецъ — малаток з канцамі ў выглядзе сякерак для насечкі жорнаў

клейно — кляймо

клейнотокъ памянш. — ад клейнотъ

клейнотъ —
1. каштоўнасць;
2. герб, рэгалія

кликовщина — падатак на вартаўніцтва

кликунство — вартаўніцтва

кликунъ —
1. вартаўнік, які падаваў гукавыя сігналы;
2. асоба, якая абвяшчала заклікі, навіны, загады

кликъ —
1. заклік, крык, вокліч;
2. мера адлегласці

клоймъ (клаймъ) — клуня

клюба — належнае становішча, норма

ключъ —
I
1. ключ;
˜ въ ключахъ бывати — быць на пасадзе ключніка;
2. дэталь агнястрэльнай зброі;
3. умоўныя знакі для вылічэння па іх розных дат
II
1. зямельнае ўладанне, якое складалася з пэўнай колькасці вёсак, фальваркаў, угоддзяў;
2. пасада адміністратара ключа
III крыніца

клявзула — пункт юрыдычнага дакумента, які неабходна выконваць; фармулёўка

клявзура —
1. рэгламент манастырскага жыцця;
2. фармулёўка

кляска (клеска) — паражэнне, няўдача

кляча — кабыла