-
41
отприсеженье — ачышчэнне сябе праз прысягу; прысягаць
-
42
отпущение —
1. дараванне;
2. канец -
43
отравение — дакучанне
-
44
отроковица — дзяўчынка
-
45
отрокъ —
1. служка, памочнік пры службовых асобах у Старажытнай Русі;
2. юнак, падлетак -
46
отроча (отрочишъ) — дзіця
-
47
отроченье — адтэрміноўка судовага працэсу
-
48
отрочить — адтэрмінаваць
-
49
отрыгати — вымаўляць, выкрыкваць
-
50
отстояти — адрознівацца
-
51
отсудити —
1. асудзіць;
2. адняць -
52
отсужение — асуджэнне
-
53
отсягнути — дайсці да каго-н. або чаго-н.
-
54
оттамтоль прысл. — адтуль
-
55
оттеразъ прысл. — цяпер, з гэтага часу
-
56
оттинати — адсякаць, адхіляць
-
57
оттоле прысл. — адтуль
-
58
отчизна —
1. бацькаўшчына, айчына;
2. спадчына па бацьку -
59
отчина — вотчына, маёмасць, маёнтак
-
60
отчичъ (отчицъ) —
1. наследнік бацькаўскага ўладання, спадчыннік;
2. асабіста залежны селянін, які не меў права пераходу да іншага гаспадара
На запыт знайшлося 62 артыкулы
Паведаміць пра недакладнасьць