езда —
1. язда;
2. наезд, набег;
3. выезд, паездка;
4. кавалерыя, коннае войска

ездокъ —
1. асоба, якая нясе службу, звязаную з раз'ездамі па адміністрацыйных і судовых справах; судовы следчы, судовы прыстаў;
2. яздок

езити — перагароджваць раку езам для лоўлі рыбы

езище — месца, дзе рака перагароджана езам

езовникъ, езовничий — наглядчык за езам

езовщина — плата за карыстанне езам

езъ — плеценая перагародка ракі для лоўлі рыбы